Monday, August 09, 2010

«Ave atque vale» - Un famoso poema de Cátulo

Transcribo y traduzco un conocido poema (Carmina) de Catulo, cuya linea de colofón, «Ave atque vale», pulula como fórmula de despedida en innumerables textos.

 

Gayo Valerio Catulo

Carmina

Muchas naciones crucé y muchos mares, hermano mío,
para venir a dedicarte estos infelices ritos fúnebres,
como último tributo a la muerte,
y como intento de hablar con estas mudas cenizas.
Desde que la Fortuna tan injustamente nos separó,
me privó, ¡ay de mí!, de la alegría de verte
Pueda al menos yo, ahora, fiel a nuestros ancestros
que han conservado el deber de estos tristes ritos funerarios
depositar sobre tu tumba estas lágrimas como ofrenda,
y en la eternidad, hermano, saludarte y despedirme.

Multas per gentes et multa per aequora vectus
advenio has miseras, frater, ad inferias,
ut te postremo donarem munere mortis
et mutam nequiquam alloquerer cinerem.
Quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum.
Heu miser indigne frater adempte mihi,
nunc tamen interea haec, prisco quae more parentum
tradita sunt tristi munere ad inferias,
accipe fraterno multum manantia fletu,
atque in perpetuum, frater, ave atque vale.

No comments:

Dos poemas de Eugénio de Andrade

  Dos poemas de Eugénio de Andrade (Portugal, 19-1-1923 - 13-6-2005).      Las palabras Son como cristal, las palabras. Algunas, un p...